‘Ja, als Donny van de Beek hem er gewoon inschiet, dan is het 2-2 en dan is het gespeeld. Maar goed, nog geen minuut later krijg je die 3-1 om je oren en dan wordt het toch nog spannend.’ Nee, het is niet Johnny Heitinga die een potje voetballogica debiteert op televisie, het is een uitzinnig blije voetbalsupporter die voor de NOS-microfoon zijn gevoel moet beschrijven.
Is een constatering een gevoel? Never mind. Zojuist heeft zijn cluppie de finale bereikt en het Nederlands voetbal weer op de kaart gezet. Want dat is toch wel een beetje de algemene consensus na een avondje billenknijpen (een woord dat nog niet zo lang geleden alleen een obscure betekenis had).
‘Welke halve finale keek u?’, vroeg Dionne Stax aan wakker Nederland
Wat een avond was me dat, zeg. En die schitterende beelden tijdens het journaal op de ochtend erna.
‘Welke halve finale keek u?’, vroeg Dionne Stax aan wakker Nederland om half negen ’s ochtends. Pareltjes van de Nederlandse televisie volgden, kroonjuwelen waarover je bij Amalia’s vijftigste verjaardag kunt zeggen: ja, die avond, hoogtepunt, daar was ik bij.
Twee cameraploegen waren Amsterdam ingestuurd voor voxpopjes over de halve finales. De ene ploeg nam stelling bij een songfestivalcafé, de andere bij een kroeg vol Ajax-supporters. Het contrast kon niet groter.
‘Ja, echt geweldig van ze, het zijn echt toppertjes’.
‘What the fuck, ouwe, de fucking finale! Die ouwe van mij heb het altijd over de jaren zeventig, nu kan ik eindelijk ook een finale beleven.’
De laatste man rept hier natuurlijk over de winst van Teach-In met het zinderende nummer Dinge dong in 1975. (Tralalalalalal, is het láng geleden, is het lang geléden… ja, het is fakking lang geleden).
Na het vermelden van de vreugde in de cafés had men iets leuks te melden over het weer.
Het is half negen ’s ochtends, de temperatuur gaat stijgen, het wordt beter weer, Dionne (let’s nót deny it), Nederland staat in twee finales, CDA’ers en VVD’ers demonstreren samen met Greenpeace-activisten voor een beter klimaat. Dit nieuwsbulletin was de grote goednieuwsshow die ik in geen jaren had gezien. En dan is het ook nog weekend. The silly season. Agurk tid. Komkommertijd.
Ik heb er nu al zin in.
