Zo’n twee weken geleden stond De Jeugd van Tegenwoordig in de Oosterpoort. Met de kaartjes al maanden in huis, bereidde ik me voor op het concert. Non-stop alles op repeat, want naast de bekende hits wil je ook met de rest kunnen meezingen. Daar wordt de avond alleen maar mooier van. Je geletterdheid testen met Manon en wegzwijmelen met wittewijnmuziek. Hoe meer ik luisterde, hoe groter mijn waardering voor hun eigenaardigheid werd.
De taalgebruik van de jeugd laat veel aan de verbeelding over, het gaat om de associaties die je zelf maakt
Normaal gesproken kan Nederlandse rap me gestolen worden. Een beetje cool doen over geld en bitches. De eentonige beats heb ik ook al honderd keer gehoord. Gebrekkig en nietszeggend, ik kan er niks mee. Maar waarom spreekt de Jeugd van Tegenwoordig me dan wel aan? Omdat de mannen van De Jeugd poëten zijn. Taalkunstenaars. Het gebruik van simpele woorden in een onalledaagse context en de samenhang daartussen. De verwijzingen, de metaforen. Het taalgebruik laat veel aan de verbeelding over, het gaat om de associaties die je zelf maakt. Alles ligt open voor eigen interpretatie.
Mooi, wat betekent dat eigenlijk? Aangenaam, attractief, bevallig, zegt het woordenboek
Soms zit mijn creativiteit achter slot en grendel in hokje. De Jeugd haalt me daaruit. Alsof mijn creatieve barrières zo het raam uit vliegen. Perfectionisme, doe de groetjes aan Tante Lien! De Jeugd heeft de regels van muziek en taal losgelaten, en datzelfde effect heeft de muziek op mijn creativiteit. Het wordt brutaler, krijgt lak aan regeltjes, kritiek en acceptatie. Mijn brein draait overuren, zoveel ideeën! Of ik de muziek allemaal mooi vind? Niet per se. Of het stimulerend werkt? Absoluut. Maar mooi blijkt ook weer zo’n vaag begrip. Moet dat altijd iets zijn wat je ontroert, of iets waarvan je je ogen niet kunt houden? Glitters, zilver of goud? Wat betekent mooi eigenlijk? Het woordenboek vertelt me dat mooi aangenaam is, attractief, bevallig. Dat is ook maar een kwestie van smaak. En praten we dan over het onderwerp zelf of over het gevoel dat het veroorzaakt? Misschien is de uitwerking van de muziek wel het mooiste. Dat ik niet meer beperkt wordt door hokjes en regeltjes. Het vrije denken van De Jeugd dat voorafgaat aan hun pareltjes zou meer de inspiratie kunnen zijn dan de muziek zelf. Hoe het ook zit, het blijft een beetje gek. En het stimuleert mijn eigen gek. Maar hé, gekken kleuren de wereld.
