De grap van #metoo

‘Ik geloof niet dat dit vaak gebeurt, heb jij dat ook wel eens gehad?’
‘Wat?’
Of er wel eens iemand naar mij heeft geschreeuwd.
Of heeft geroepen: ga je mee?
Of heeft gevraagd of ik naar boven kom om een biertje te drinken.
Of ik niet nog even mee wil gaan feesten.
Of dat een jongen zegt dat ik sexy ben en me uitscheldt voor hoer als ik niet gelijk reageer?

Het is toch duidelijk dat dit totaal geen effectieve versierpogingen zijn

‘Ja, dat heb ik ook wel eens gehad. Sterker nog, ik denk dat bijna alle meisjes in de stad dat wel tegenkomen.’
De jongen tegenover me kijkt verbaasd, dan teleurgesteld. Ik snap dat wel, het is ook erg jammer dat dit in onze stad gebeurt. Ik vraag hem hoe het onderwerp zo ineens voorbij kwam, hij gebaart naar het meisje naast zich. Zij vertelt me over haar korte bezoekje aan Groningen. Hoe ze dacht dat alles veilig zou zijn, daarna over hoe ze na het stappen toch angstig naar huis liep. Wat een zorgeloze route had moeten zijn, gaf haar de rillingen. Rustig liep ze door, maar wat er allemaal geroepen werd kon ze niet negeren.
Dit zou toch anders moeten kunnen. Het is toch duidelijk dat dit totaal geen effectieve versierpogingen zijn?

Straks durft er geen man meer te flirten, zijn ze bang voor elke beweging of aanraking

Nog zoiets stoms. Over #metoo hoor ik vooral mensen die er grapjes over maken, die het niet serieus nemen. Vreemd genoeg vaak vrouwen. Vrouwen die zich er zorgen over maken dat mannen straks niet meer durven te flirten. Dat mannen huiverig worden, bang voor elke beweging of aanraking. Vrouwen die vrezen dat ze straks niet meer worden nagefloten. Dat verbaast me. Zijn er echt vrouwen die graag worden nagefloten? Zo graag, dat ze het zouden betreuren als het nafluiten zou verdwijnen?
Zijn er geen dingen die veel belangrijker zijn?
In Japan zie je genoeg dronken mensen die na een feestje op straat in slaap vallen. Er gebeurt niks met ze en als ze weer wakker worden gaan ze verder met hun leven. Een rustig en veilig schoonheidsslaapje midden in de bewoonde wereld. Nou zeg ik niet dat we straks allemaal dutjes moeten doen in de Herestraat, maar zonder zorgen naar huis gaan klinkt nog niet als een gek idee.