Ik sta in de keuken, de saus suddert op het vuur en ondertussen vul ik mijn brooddeeg. Vanavond komen er vrienden eten. Ik ben slecht in het maken van keuzes en dat resulteert vaak in een tafel vol met eten voor een heel weeshuis. Daarom maak ik twee dagen van tevoren een boodschappenlijst, ga ik één dag van tevoren alle supermarkten af om voedsel in te slaan en sta ik op de dag zelf met een oververhit hoofd in de keuken. Toch geniet ik ervan.
Soms wil ik wegduiken in de vreedzame onderwaterwereld
Terwijl ik de hapjes maak, denk ik aan vroeger, de goede oude tijd. Na schooltijd spelen met vriendinnetjes, knuffels en poppen inpakken met verbandrollen, barbies kaalknippen en veel buiten spelen, ongeacht het slechte weer. De tijd waarin er geen zorgen waren over iets moeten doen, presteren op school, slagen, sociaal zijn en (heel vervelend) etentjes organiseren.
Soms droom ik ervan om weer even kind te zijn. Om vanuit de stressvolle wereld weg te duiken in een stille oceaan en me daar onder te dompelen in de vreedzame onderwaterwereld. Maar, helaas, de realiteit speelt zich boven water af.
We mogen studeren, gasten bedienen, klanten blij maken, geld verdienen en relaties onderhouden
Luister maar eens naar de gesprekken in de trein, het café of aan de tafel van je vrienden: iedereen heeft het druk. Een stage, borrelen met klasgenoten en collega’s, je sportabonnement benutten, dineren en koffietjes, werken en o ja, een voltijdstudie volgen. We zijn bevoorrecht, we volgen een studie naar keuze, we mogen gasten bedienen, klanten blij maken, wat geld verdienen en relaties onderhouden. Bevoorrecht, omdat de dingen waar we energie en tijd insteken zoveel moois opleveren. Hoewel, een tijdje naar het buitenland om te fotograferen en te genieten van een leven zonder verplichtingen, zou misschien ook veel goed doen. Maar daar ben ik momenteel helaas te druk voor. Er komen namelijk nog meer tentamens aan, vergaderingen en etentjes. Shit, de saus!
