Donderdag 6 april in Riga (Letland) — student-bedrijf EcoRing wint de Junior Achievement Alumni International Potential Award.
Tijmen Laan, directeur van EcoRing, dat kon niet missen, natuurlijk.
‘Er deden 105 student companies uit heel Europa mee. Dan is de kans toch niet heel erg groot. Maar we hadden er wel vertrouwen in.’
Dat bedoel ik, de EcoRing is echt een ding van deze tijd, qua eco en look.
‘Dank je, en het klopt. Een simpel idee ook. Eén van ons werkt in een keuken, daar staat het gas uren aan. Als we die vlam nu eens beter richten en beschermen, dat was de leidende gedachte.’
Dat is dé uitdaging voor de campingkok, kookpitjesmanagement.
‘Exact. Onze eerste proef, gewoon met provisorisch gesneden blik, kwam al uit op een besparing van acht procent. Kooktijd, hè? We zetten een pannetje water op en timeden hoe snel het aan de kook kwam. Eerst zonder ring en toen mét. Acht procent reductie.’
Gevonden tijdens de opgravingen op de Grote Markt? Welnee, het is de EcoRing!
En jullie dachten: kooktijd is kookgeld?
‘Het is zo’n idee waarvan je denkt: dit is zo eenvoudig, dit móet al bestaan. Maar dat is dus niet zo. Het bestaat gewoon niet. Toen was het een kwestie van finetunen. Uiteindelijk hebben we een ring ontworpen die negentienenhalf procent reductie oplevert.’
Dat is bijna het btw-percentage aan besparing.
‘Nu je het zegt. Het is veel, dat is waarom de jury ons uitkoos. Als bedrijf misschien niet zo gelikt, maar het product zelf heeft enorme potentie.’
Alleen jammer dat een Gronings bedrijf komt met een dingetje voor gasfornuizen.
‘Dat gebruiken we juist. Zuinig zijn met gas, dat is de boodschap achter onze EcoRing. Het is bezuinigen én het milieu sparen. In ons verkooppraatje wijzen we daar natuurlijk ook op.’
Wie verzint zoiets? Nou, tweedejaars IPO en TB van de Hanzehogeschool.
Het ringding ziet er trouwens ook best fraai uit.
‘We hebben een TIG-lasser in het team, dat helpt. De ring moet er ook mooi en ambachtelijk uitzien, want we zien het ook als een weggevertje voor keukenbedrijven. En het restaurantwezen.’
Tijd voor een doorstart, neem ik aan.
‘Exact. Volgende week gaan we zitten. De Student Company wordt opgedoekt. Dat hoort bij het concept. We zijn nu met acht man, dat is te veel. Maar we moeten sowieso zien wie verder wil. We hebben het gat in de markt gevonden, maar er inspringen kost natuurlijk wel tijd en moeite.’
Student-bedrijf EcoRing in Riga (derde van links, met oorkonde, Tijmen Laan)
EcoRing bestaat uit tweedejaars van de opleiding Industrieel Product Ontwerpen Rozemarijn van Dijk, Sanne Bliekendaal en Taede Goudberg en studenten Technische Bedrijfskunde Tijmen Laan, Sebas Bont, Dick Lieben, Sven Gerritsen en Serge Jonker. Coach was docent Martin Specken.
