Jarig in Berlijn.

De vorige 22 keer vierde ik mijn verjaardag in ons mooie koude kikkerlandje. Het lot besloot dat ik nummer 23 als toerist zou spenderen. Een underground- (lees: onbekend) maar fantastisch punk-pop-bandje leidde me naar de stad van curryworst, uitgaansplekken waar negentig procent niet naar binnen komt en heel veel bier en kunst op straat: Berlijn.
Soms roept het avontuur je gewoon.

Als kind was ik dol op afhaalchinees, nog lekkerder: ontbijten met restjes

Mijn vaste verjaardagritueel (taart eten op bed) zou eronder lijden, maar rijst bleek een goede vervanging.
Wacht, wat?
Jup. Rijst. Toen ik klein was, zag m’n lievelingseten er anders uit dan dat van andere kinderen, die het uitschreeuwden van geluk als er patat, spaghetti of pizza was. Ik was dol op afhaalchinees. Nog gelukkiger was ik als de volgende dag kon ontbijten met de restjes.
Ik was een vreemd kind.
Op mijn Berlijnse verjaardag stormde het. Misschien wilde het weer me een thuisgevoel geven.
Dwars door de regen en wind kwamen m’n zusje, m’n moeder en ik aan bij het ontbijtplekje dat ik op Tripadvisor had uitgezocht op de naam: House of Small Wonder. Van buiten leek het eigenlijk heel gewoon. Je zou er zo voorbij kunnen lopen en nooit weten wat er zich achter de façade bevindt.

In m’n rijst branden allemaal kleurkaarsjes die ik mag uitblazen

Een cactus in leven houden zie ik al als een uitdaging, maar hier was op faunagebied een wonder verricht. Een gigantische hoeveelheid exotische planten heette ons welkom. Ze wezen de weg naar een grote donkerbruine trap. Boven aan de trap begroette ons een aardige Japanse dame. Tenminste, het was een Japans eethuis, dus dan ga je ervan uit dat het personeel Japans is.
Ik voel me net een klein kind als ik mijn bestelling doorgeef. Op het menu staat katsudon (een bowl met rijst en gefrituurd varkensvlees), hét gerecht in de Japanse serie waarvan ik een ontzettende fangirl ben.
Mijn ogen worden groot van verbazing als mijn taartvervanger wordt geserveerd. In m’n rijst branden allemaal gekleurde kaarsjes. Ik sluit mijn ogen, doe een wens en blaas mijn kaarsjes uit.
Jarig zijn in Berlijn is zo gek nog niet.