Lekker studeren.

Met een paar clubgenoten lig ik onder een gifgroen, zacht dekentje op de bank. Mijn clubgenoot op links vertelt een verhaal over vriendinnen van thuis-thuis die de laatste tijd op elkaar lopen te bitchen. De clubgenoot naast haar lijkt er zich goed in te kunnen vinden. Omdat ik de namen uit het verhaal niet ken, ben ik maar half betrokken bij het gesprek. Een andere clubgenoot op de bank tegenover me ervaart blijkbaar hetzelfde. Ik moet lachen om de vraagtekens die op haar gezicht verschijnen. Terwijl ik me nog verder bedek met het gifgroene dekentje, bekruipt me een negatief gevoel. Oja… ik moet nog wat aan studie doen vanavond.

Het kutte aan deze situatie is, dat mijn clubgenoten áltijd eerder klaar zijn met tentamens en deadlines

Ik kijk op de klok. Half negen. Ja, shit. Ik heb eigenlijk al te lang gesogt. Opstaan lijkt een onmogelijke optie. De bank zit lekkerder dan normaal, de verhalen worden boeiender en de warme popcorn die mijn clubgenoot net uit de magnetron haalt ruikt aantrekkelijk. Ook al heb ik deze Disneyfilm al meer dan vaak gezien… ik ben uitermate nieuwsgierig naar het einde. But I gotta go. De plicht roept. Er liggen onuitgetypte, onuitgewerkte en onafgemaakte verslagen met dikke deadlines op mij te wachten. Het kutte aan deze hele situatie is, dat mijn clubgenoten áltijd eerder klaar zijn met tentamens en deadlines dan ik. Maar die beginnen dan vast eerder, denk je nu. Alleen, dát is niet zo. De regelmensen van de regelafdeling van Toegepaste Psychologie weten er namelijk voor te zorgen dat de tentamens altijd ongeveer twee weken later plaatsvinden dan bij de rest van heel Groningen. Máár om de TP’ers tegemoet te komen, verrassen ze ons met deadlines die twee maanden daarvoor starten en geen einde kennen. Dat heeft iets te maken met de beschikbaarheid in de tentamenzalen ofzo.
Gelukkig klaag ik niet veel. Ik kus mijn clubgenoten gedag en rits mijn jas dicht. Buiten is het donker en koud. Ik veeg met de mouw van mijn jas de druppels van mijn zadel af en vertrek naar huis. Eigenlijk ben ik best wel moe. Misschien dat ik straks toch m’n opdracht inwissel voor wat quality time met m’n netflix-account.