Mannentepels.

Er zijn weinig dingen Nederlandser dan zeuren over het weer. Hoewel dat geklaag, zoals alle geklaag, voor degenen die ernaar moeten luisteren geen feestje is, doe ik er maar al te graag aan mee. Als dat geklaag tenminste gaat over het gedrag van mensen wanneer ze iets zien wat in de buurt komt van zonnestraaltjes.

Zoveel bijna naakte mensen, dat ik me afvroeg of de buurt een naturistencamping was geworden

Ik ben één van de zeldzame wezens voor wie een perfecte zomerdag een dag is waarop ik heerlijk binnen zit, voor een ventilator met ijskoffie en leuke mensen aan mijn zij. Afgelopen zaterdag, dertig graden, keken een vriendin en ik samen naar video’s van mensen die op vakantie gingen. De logica is misschien ver te zoeken, maar ik had de tijd van mijn leven.
Ondertussen zag ik vanuit mijn veilige huisje zoveel bijna naakte mensen voorbij komen, dat ik me af begon te vragen of mijn woonomgeving was omgedoopt tot een naturistencamping. Af en toe wist ik niet of mensen nou zwemkleding of ondergoed aan hadden, maar een klein beetje ongemakkelijk was het allemaal wel. Maar laat ik eerlijk zijn, ik hoef niet per se uit een raam te staren, dus de mensen op straat zijn best wel een beetje te negeren. Wat ik op een gegeven moment dan ook maar deed.

Niets is leuker dan een appel kopen naast een man wiens zweet via z’n borsthaar naar beneden parelt

Hoe anders is het in de supermarkt. Daar is geen negeren mogelijk. Natuurlijk weet ik als geen ander dat mannentepels compleet iets anders zijn dan vrouwentepels. Het is ook vanzelfsprekend dat mannentepels zich mogen koesteren aan het zonlicht. Dat dit resulteert in rode bezwete borstkassen, is natuurlijk een feest voor iedereen.
Niets is leuker dan proberen een appel te kopen terwijl er naast je een mannelijk figuur staat, wiens zweetdruppels tussen zijn borstharen door naar beneden parelen, net op die ene appel die jij wilt oppakken.
Ben ik de enige die hier de kriebels van krijgt?