Vier studenten verdienen vandaag een centje bij in het Willem-Alexander Sportcentrum. Hard werk en ze mogen geen hap eten, ondertussen beulen ze zich op de fietsergometer af voor fase 2 van het project DiAgRaM, dat speurt naar biomarkers van darmdoorlaatbaarheid. Mark Bethlehem, derdejaars Sport, Gezondheid & Management, heeft het geld dat hij verdient al uitgegeven aan een karretje voor achter de racefiets. Daarmee wil hij in zestig dagen achttien Europese landen aandoen, zevenduizend kilometer.
Mark, dik honderd kilometer per dag, waar zijn we mee bezig?
‘Op 30 augustus stap ik op de fiets. Van huis naar Hoek van Holland, dat is etappe nummer één, Heerenveen-Hoek. Die nacht slaap ik op de boot en de volgende dag begin ik een rondje Engeland. Links rijden, I know. Na Engeland weer terug naar Nederland en dan naar het noorden, Scandinavië, het oosten en dan naar het zuiden. Spanje laat ik links liggen, vanaf ongeveer de Provence ga ik weer op huis aan. Ik heb de route al uitgestippeld, maar hoe de etappes precies lopen weet ik nog niet. Dat hangt ook af van wat er onderweg gebeurt. Eerst dacht ik van stad naar stad te gaan, maar nu heb ik meer het idee om natuurgebieden te doorkruisen.’
Dé methode om jezelf tegen te komen.
‘Dat gebeurt sowieso. Je zit uren alleen op de fiets, ook bij slecht weer. Tegenwind ben ik wel gewend, maar bergen zijn een ander verhaal. Pieken en dalen, daar moet je mee om kunnen gaan. Ik geef niet snel op, dat weet ik wel. Het voordeel van de natuurgebieden is dat je er meestal vlot kunt doorrijden, dat is in de bebouwde omgeving niet zo, en vooral niet in grote steden. Ik wil wel een beetje opschieten, natuurlijk. Want het is niet alleen voor mezelf. Je kunt me sponsoren. Ik heb al meer dan drieënhalfduizend euro binnen. Maar daar kan best nog wat bij. Al het geld gaat naar de Maag Lever Darm Stichting, een stichting die, nou ja, de naam zegt het al, onder meer het onderzoek naar maag-, lever- en darmziekten wil bevorderen. Ik weet hoe erg die aandoeningen kunnen zijn. Darmkanker zit in de familie, en één van m’n broers heeft de ziekte van Crohn.’
Ai.
‘Zelf heb ik niets op dat vlak, zelfs geen buikpijn. Kerngezond, maar het is wel mooi dat ik daar dus wat mee kan doen. Fietsen, dus. En wie weet kan ik onderweg dingen doen waardoor ik extra geld binnensleep.’
Je zou langs Maagdenburg kunnen fietsen, of Darmstadt.
‘Darmstadt zou wel kunnen, ja. En Leverkusen trouwens ook. Weet je wat, ik kan foto’s maken van leuke of bijzondere dingen onderweg. Misschien is dat wel leuk voor HanzeMag. Maar niet elke dag, hoor.’
Nee, joh, zo af en toe, als het zo uitkomt.
‘Doen we.’
Oké, vergeet je je bandenplak niet?
‘Ik heb reservebandjes. In het karretje.’
Foto’s: Mark Bethlehem zwoegt tijdens het DiAgRaM-onderzoek (8 juni 2017)
