Buddy Holly droeg hem in de jaren vijftig. Dat stond schattig. James Dean was er sexy mee in de sixties. Eeuwig zonde dat ze hun bijziende ogen voortijdig moesten sluiten, maar hun erfenis wordt zo langzamerhand een ergernis. Anno 2012 paradeert echt ie-der-een met een Ray Ban Wayfarer RX 5248, of een variatie, op zijn neus rond. Of ie nou staat of niet. Bij de poolparty van de KEI zag je hem overal als gratis zonnebril. Voor vijf euro heb je een leesneppertje. De ogen van mijn collega’s rolden bijna uit hun kassen toen ik er drie jaar geleden(!) voor de grap eentje opzette om de letters op mijn beeldscherm met wat puntjes te vergroten. Zelfs onze nationale diva Carice van Houten signaleerden we in 2009 met een pikzwart reuzenmontuur bij Zomergasten. Zij kan het hebben natuurlijk, zelfs een vintage ziekenfondsbrilletje met één afgekauwde poot en plakband op het gebarsten glas flatteert haar nog. ‘Spannend, hou vannacht maar op, Carice.’ Maar wees eerlijk, hij kán echt niet meer, die mainstream bètabril. En als mensen die helemaal geen bril nodig hebben er ook mee gaan rondlopen – met vensterglas er in, echt waar, ze bestaan! – om zich intelligenter voor te doen dan ze zijn, heb ik zin hem van hun neus te grissen, op de grond te gooien en keihard kapot te stampen. De nerdenbril is voor nerds en dat moet ie de komende eeuw blijven. Ban de Ray Ban.
