UB, 23:43 hrs, dikke FOMO

Het is donderdagavond elf uur, ik sta voor de UB een sigaretje te roken. De hele dag heb ik er zitten studeren, vertel het maar niet aan de RUG. Ik ben alleen weggeweest voor de lunch en een snelle hap. Een dag studeren is helemaal zo erg nog niet. Lekker blokken op Organisatie & Management.  Soms even een kleine koffiepauze met een studie- of commissiegenoot. De begrippen zijn ondertussen begonnen met een rustig dansje voor mijn ogen. Elf uur is te laat voor een zoveelste kop koffie, maar ik moet eigenlijk nog even door voor het tentamen van morgenochtend.

Vrienden die een liter trekken, lui die moeten braken en gasten die meezingen met carnavalshits

De meeste vrienden hebben de hele dag met mij gestudeerd, om vanavond hun laatste jokertje in te zetten voor de tentamenweek. De avonden waarop de laatste jokertjes worden ingezet zijn altijd het mooist. Iedereen gaat tot het gaatje. Misschien baal ik daarom zo erg van het feit dat ik hier in het donker voor de UB sta. De schijnwerper van de Kokomo vliegt door de wolken en ik wil het liefst op m’n fiets springen om te gaan kijken. Tot één uur kan toch wel?
Hoe later het wordt, hoe erger mijn telefoon losgaat. Bijna al mijn groepsapps en snapchatgroepen staan roodgloeiend met filmpjes van drinkende en feestende mensen. Vrienden die een liter trekken, lui die moeten braken en mensen die in een lege kroeg meezingen met een carnavalshit. God, wat was ik er graag bij geweest. Morgen ga ik zo erg balen dat ik er niet bij was. The fear of missing out. 23:43 uur, dikke FOMO, de speakers van de UB vertellen dat de studeerhallen over tien minuten sluiten.
Ik pak stilletjes mijn spullen in en doe mijn jas aan. Op het moment dat ik op de fiets stap speelt de twijfel weer op. Een herkansing en een mooie avond of een studententien morgenochtend? Laat ik maar verstandig zijn. Ik zet de wekker op m’n telefoon en fiets naar huis. 07:30. Wel de hele dag gestudeerd, dus één klein studiebiertje thuis mag wel.