Witte chocola is racistisch.

‘Maar Sanne, Sinterklaas bestaat helemaal niet. Het is allemaal nep.’ Einde vrolijke kindertijd. Tien jaar oud. Zo’n elf jaar geleden kwam de droom ten einde. Het was niet leuk. Maar evengoed heb ik wel tien (oké, zes ofzo, eerder kon ik nog niet echt nadenken) jaar kunnen genieten van Sinterklaas. Mét zijn zwarte pieten. Ik begin de zwarte-pietendiscussie in Nederland een beetje gênant te vinden. Net zoals dat we negerzoenen geen negerzoenen meer mogen noemen. Terwijl negerzoenen hartstikke lekker zijn en het gewoon iets leuks is. Wat gaan we met jodenkoeken doen? Of de witte chocolade? Bijvoeglijke naamwoorden die iets qua kleur of volk of ras uitdrukken moeten we blijkbaar helemaal gaan schrappen.
Dat is best wel lastig. Tijdens mijn rijlessen zei mijn rij-instructeur eerst altijd dingen als ‘Pas op voor die Volkswagen’. Of andere merken. Dan had ik geen idee waar-ie het over had. Toen hij dat doorhad, stapte hij over op de eenvoudigere: ‘Pas op voor die rooie auto’. Rooie, gingers vinden dit echt supervervelend. DAT KAN DUS NIET MEER.

Ik snap dat het idee van een blanke oude man die de baas speelt over zwarte mensen onprettig is

Wat dus betekent dat ik vol op de Volvo, Volkswagen of Mercedes zou knallen, want ik weet het verschil niet. Sorry. En als ik in de supermarkt op zoek ben naar witte chocolade met nootjes (chill), kan ik daar niet meer om vragen. Want dat vinden blanke mensen superstom. Daar sta je dan. ‘Ik zoek chocolade met nootjes. Die met dezelfde kleur als A4-papier.’ Moeilijk gedoe allemaal. Ik snap dat het idee van een blanke oude man die de baas speelt over zwarte mensen onprettig is. Racisme en discriminatie zijn echt hele vervelende dingen. En ik snap dat dit vroeger heel erg speelde met slavernij en ik vind het ook oprecht zielig dat er mensen zijn die zich hier onprettig bij voelen.

Zwarte pieten zijn aardige mensen die een oude man helpen

Maar ik vind het ook zielig dat we een oorspronkelijk voor kinderen bedoelt feest verneuken. Een feest voor lieve, onschuldige kinderen. Kinderen die geen besef hebben van discriminatie en racisme. Voor deze kinderen zijn de zwarte pieten nieuwe vrienden met snoepjes en leuke dansjes. En Sinterklaas is geen slavendrijver, maar een lieve man die cadeautjes meeneemt. En de zwarte pieten zijn aardige mensen die de oude man helpen, omdat hij het niet alleen kan. Het is gênant dat het Sinterklaasfeest op deze manier in het nieuws komt. Het maakt de kinderen echt niet uit welke kleur Piet heeft. Of Sinterklaas. Zij willen gewoon in de droom van cadeautjes en pepernoten leven, totdat iemand het verpest door te zeggen dat Sinterklaas niet bestaat. Zo.